Dyrektywy Nowego Podejścia określają wymagania zasadnicze dotyczące bezpieczeństwa wyrobów wprowadzanych do obrotu w krajach Unii Europejskiej. Wymaganie te w przypadku wyrobów budowanych określa Dyrektywa Rady w sprawie zasadniczych wymagań dla wyrobów budowlanych 89/106/EWG. Dyrektywa ta jest jedną z najbardziej skomplikowanych dyrektyw.
Zakresem dyrektywy objęte są wyroby budowlane, będące rzeczami ruchomymi wyprodukowanymi w celu wbudowania na stałe (zastosowanie w sposób trwały) w obiekty budowlane, czyli budynki i budowle inżynierskie. W najprostszy sposób można to wytłumaczyć, iż wyrobem budowlanym jest każdy wyrób, który ma bezpośredni kontakt z obiektem budowlanym i to nie tylko z samym budynkiem, ale drogą, schodami itp. również.
W Dyrektywie budowlanej 89/106/EWG wyroby budowlane są podzielone na dwie grupy:
- znakowane znakiem CE
- znakowane znakiem budowlanym B.
W przypadku wyrobów budowlanych oznakowanie CE oznacza, że wyrób jest zgodny:
- ze zharmonizowaną normą europejską (zharmonizowaną specyfikacją techniczną wyrobu) lub z
- Europejską Aprobatą Techniczną [ETA];
Natomiast znakowanie znakiem budowlanym B oznacza, że wyrób:
- nie podlega pod żadną istniejącą normę zharmonizowaną
- spełnia wymagania polskich norm budowlanych
- posiada aprobatę techniczną ze względu na brak istniejących norm krajowych oraz budowlanych.
W obu przypadkach oznacza to również, że zgodność z wymaganiami zasadniczymi została potwierdzona przez dokonanie oceny zgodności z zastosowaniem odpowiedniego systemu oceny zgodności uzależnionego od wyrobu i jego specyfikacji.
Autor: Krystyna Rudek