Spawanie konstrukcji powinno odbywać się według instrukcji technologicznych spawania WSP opracowanych na podstawie kwalifikowanych technologii spawania WPQR.
Technologie spawania powinny być kwalifikowane przed rozpoczęciem produkcji. Metody kwalifikowania powinny być zgodne z odpowiednimi normami wyrobu lub ustaleniami specyfikacji.
Norma PN-EN 1090-2 w punkcie 7.4 uzależnia kwalifikowanie technologii spawania od klas wykonania konstrukcji EXC, materiału podstawowego, i stopnia zmechanizowania procesu.
Wymagania te ujmuje w sposób tabelaryczny:
Metoda kwalifikacji (111,114,12,13,14) | Normy dot. kwalifikowania technologii | EXC2 | EXC3 | EXC4 |
| Badanie technologii spawania | EN ISO 15614-1 | X | X | X |
| Przedprodukcyjne badanie spawania | EN ISO 15613 | X | X | X |
| Standardowa technologia spawania | EN ISO 15612 | Xa | – | – |
| Wcześniej nabyte doświadczenie | EN ISO 15611 | Xb | – | – |
| Zbadanie materiałów spawalniczych | EN ISO 15610 | |||
| X – Dopuszczalny sposób kwalifikowania- niedopuszczalny sposób kwalifikowania | ||||
| a Tylko dla materiałów ≤ S 355 i do spawania ręcznego lub półautomatycznegob Tylko dla materiałów ≤ S 275 i do spawania ręcznego lub półautomatycznego | ||||
Kwalifikowanie technologii spawania. Ważność kwalifikacji.
Norma PN-EN 1090-2 ustala również zasady ważności kwalifikacji technologii spawania. Gdy wytwórca nie stosował w swoim procesie technologii spawania kwalifikowanej wg normy EN ISO 15614-1 (badanie technologii spawania) przez okres, co najmniej roku to zobowiązany jest do przeprowadzenia dodatkowych badań:
- gdy przerwa wynosi od jednego do trzech lat: należy wykonać odpowiednie badania produkcyjne spawania stali gatunków wyższych niż S355. Diagnostyka i badanie powinny obejmować kontrolę wizualną, radiologiczną lub ultradźwiękową (nie jest wymagane dla spoin pachwinowych), wykrywanie pęknięć powierzchniowych badaniami magnetyczno-proszkowymi lub penetracyjnymi, badania makroskopowe i badania twardości;
- gdy przerwa wynosi więcej niż trzy lata:
- dla stali gatunków nie wyższych niż S355 należy pobrać i sprawdzić (do akceptacji) próbę makroskopową z badań produkcyjnych
- dla stali gatunków wyższych niż S355 należy przeprowadzić ponowne badanie technologii spawania.
Literatura:
- EN ISO 15614-1 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali. Badanie technologii spawania. Część 1:Spawanie łukowe i gazowe stali oraz spawanie łukowe niklu i stopów niklu;
- EN ISO 15613 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali. Kwalifikowanie na podstawie przedprodukcyjnego badania spawania/zgrzewania;
- EN ISO 15612 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali. Kwalifikowanie przez przyjęcie standardowej technologii spawania;
- EN ISO 15611 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali. Kwalifikowanie na podstawie wcześniej nabytego doświadczenia w spawaniu;
- EN ISO 15610 Specyfikacja i kwalifikowanie technologii spawania metali. Kwalifikowanie na podstawie zbadanych materiałów dodatkowych do spawania.
Autor: Jerzy Kozłowski